Απόσπασμα μιας ιστορίας

Από τις γρίλιες του παλαιού αρχοντικού σπιτιού, που βρισκότανε κοντά στο παλιό λιμάνι ,ακούγονταν έντονα οι λογομαχίες του κυρίου Χ με την κατά πολύ μικρότερη νεαρή σύζυγο του. Ούτε που προσπαθούσαν να κρατήσουν εντός του οίκου τους το βαρυσήμαντο πρόβλημά τους.
Χωρίς να το θέλω , περαστική όντας ,άκουσα μέρος της ανεπιθύμητης συνομιλία τους.
Ο κύριος Χ μεμφότανε το δίχως άλλο την προκλητική συμπεριφορά της νεαρής συζύγου του και χωρίς να κρατά ούτε καν τα τυπικά ενός απλού διαλόγου , προέβη σε καταιγιστικό μονόλογο ωσάν να προέδρευε σε κακουργιοδικείο.H εμφάνιση της, οι συναναστροφές της ,ο τρόπος ομιλίας της ,όλα του έφταιγαν και όλα ήταν σοβαρές αιτίες που δικαιολογούσαν - άκουσον άκουσον - ένα βάρβαρο ξυλοδαρμό.
Η κυρία Ψ , από τα λίγα που ξεστόμισε φάνηκε πως βρίσκονταν σε θέση όμοια με αυτή μιας παιδούλας που υφίσταται τις προσβολές και τη χειροδικία ενός βάναυσου πατέρα , για μια πράξη που πρόσβαλε τις οικογενειακές αρχές και αξίες.
Ανίσχυρη μπροστά στον τεράστιο θυμό του συζύγου της ,δεχότανε τις συνέπειες της ύπαρξης της δίπλα του. Μόνο της όπλο το απελπιστικό της κλάμα και οι ύστατες ικεσίες και παρακλήσεις της για άφεση των αμαρτιών της (αυτών που δε διέπραξε).
Ωστόσο οφείλω να διευκρινίσω πως η εκεί παρουσία μου το μοιραίο εκείνο βράδυ ουδόλως σχετίζεται με την ικανοποίηση του ενστίκτου της περιεργείας μου , διότι όλοι σ’αυτό το νησί γνωρίζανε πάνω κάτω τι συνέβαινε σ’εκείνο το σπίτι.Παρολαταύτα , κι’ενώ όλοι ξέρανε κανείς δεν τολμούσε να πάρει θέση, ακόμα και στην περίπτωση που η διαπόμπευση της νεαράς από το σύζυγο της ελάμβανε χώρα δημοσίως!
Όλοι κάνανε πως δεν γνωρίζανε και κανείς δεν τολμούσε να σχολιάσει τα γεγονότα , αλλά και όλοι αποφεύγανε να συναντήσουν ακόμα και τυχαία τη νεαρά από φόβο μήπως βρεθούν ξαφνικά μπλεγμένοι !
Η υπόληψη του κυρίου Χ , η δύναμη του,η ιδιοκτησία του σε τούτο τον τόπο και οι σχέσεις του με τα υπουργεία στην Αθήνα, ακολουθούσαν τη φήμη του κατά πόδας.
Βρισκόμασταν όλοι εκουσίως εμπλεκόμενοι στο σχεδιασμό ενός μελλοντικού εγκλήματος ,ή καλύτερα (λιγότερο ενοχικά) ως παρατηρητές σωπαίναμε εμπρός στη θέα ενός καθημερινού ακρωτηριασμού – ψυχικού και σωματικού!
Εκείνο το βράδυ η κοπέλα μισοπεθαμένη μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο του νησιού.Οι γιατροί δεν την βλέπανε για πρώτη φορά .
«για τον ίδιο λόγο» σιγοψιθύρισαν μεταξύ τους.
Κι’ενώ όλα θα γινότανε όπως τις προηγούμενες φορές συνέβη τούτο : η κοπέλα μετά την πρόχειρη περίθαλψη άρχισε να μιλάει, να γελάει,να τραγουδάει ή να κραυγάζει ενίοτε! Ήτανε πλέον φανερό : είχε χάσει τα λογικά της!..............................

Δεν υπάρχουν σχόλια: